|
|
|---|
| 1 | Daarna opende Job zijn mond, en vervloekte zijn dag.1)
|
| 2 | Want Job antwoordde2) en zeide:
|
| 3 | De dag verga, waarin ik geboren ben, en de nacht, waarin men zeide: Een knechtje is ontvangen;3)
|
| 4 | Diezelve dag zij duisternis;4) dat God naar hem niet vrage5) van boven; en dat geen glans over hem schijne;
|
| 5 | Dat de duisternis en des doods schaduw6) hem verontreinigen; dat wolken over hem wonen; dat hem verschrikken de zwarte dampen7) des dags!
|
| 6 | Diezelve nacht, donkerheid neme hem in; dat hij zich niet verheuge8) onder de dagen des jaars; dat hij in het getal der maanden9) niet kome!
|
| 7 | Ziet, diezelve nacht zij eenzaam;10) dat geen vrolijk gezang daarin kome;
|
| 8 | Dat hem vervloeken de vervloekers des dags,11) die bereid zijn hun rouw12) te verwekken;
|
| 9 | Dat de sterren van zijn schemertijd verduisterd worden; hij wachte14) naar het licht, en het worde niet; en hij zie niet de oogleden15) des dageraads!
|
| 10 | Omdat hij niet16) toegesloten heeft de deuren mijns buiks,17) noch verborgen18) de moeite van mijn ogen.
|
| 11 | Waarom ben ik19) niet gestorven van de baarmoeder af, en heb den geest gegeven, als ik uit den buik voortkwam?
|
| 12 | Waarom zijn mij de knieen20) voorgekomen, en waartoe de borsten, opdat ik zuigen zou?21)
|
| 13 | Want nu zou ik nederliggen, en stil zijn; ik zou slapen, dan zou voor mij rust wezen;
|
| 14 | Met de koningen22) en raadsheren der aarde, die voor zich woeste plaatsen bebouwden;
|
| 15 | Of met de vorsten, die goud hadden, die hun huizen met zilver vervulden.
|
| 16 | Of als een23) verborgene24) misdracht, zou ik niet zijn;25) als de kinderkens,26) die het licht niet gezien hebben.
|
| 17 | Daar houden27) de bozen op van beroering,28) en daar rusten de vermoeiden29) van kracht;
|
| 18 | Daar zijn de gebondenen30) te zamen in rust; zij horen de stem des drijvers31) niet.
|
| 19 | De kleine32) en de grote is daar; en de knecht vrij van zijn heer.33)
|
| 20 | Waarom geeft Hij34) den ellendigen het licht,35) en het leven den bitterlijk36) bedroefden van gemoed?
|
| 21 | Die verlangen naar den dood, maar hij is er niet; en graven daarnaar meer dan naar verborgene schatten;
|
| 22 | Die blijde zijn tot opspringens toe, en zich verheugen, als zij het graf vinden;
|
| 23 | Aan den man,37) wiens weg verborgen is,38) en dien God39) overdekt heeft?
|
| 24 | Want voor mijn brood40) komt mijn zuchting; en mijn brullingen worden41) uitgestort als water.
|
| 25 | Want ik vreesde een vreze,42) en zij is mij aangekomen; en wat ik schroomde, is mij overkomen.
|
| 26 | Ik was niet gerust;43) en was niet stil, en rustte niet; en de beroering is gekomen.
|
|
|
|---|