1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22


1Het geschiedde nu na deze dingen, alzo Naboth, en Jizreeliet, een wijngaard had, die te Jizreel was,1) bij het paleis van Achab, den koning van Samaria.
2Dat Achab sprak tot Naboth, zeggende: Geef mij uw wijngaard, opdat hij mij zij tot een kruidhof,2) dewijl hij nabij mijn huis is; en ik zal u daarvoor geven een wijngaard, die beter is dan die; of, zo het goed in uw ogen is,3) zal ik u in geld deszelfs waarde geven.
3Maar Naboth zeide tot Achab: Dat late de HEERE4) verre van mij zijn, dat ik u de erve mijner vaderen geven zou!
4Toen kwam Achab in zijn huis, gemelijk5) en toornig over het woord, dat Naboth, de Jizreeliet, tot hem gesproken had, en gezegd: Ik zal de erve mijner vaderen niet geven. En hij legde zich neder op zijn bed, en keerde zijn aangezicht6) om, en at geen brood.7)
5Maar Izebel, zijn huisvrouw, kwam tot hem, en sprak tot hem: Wat is dit, dat uw geest dus gemelijk is, en dat gij geen brood eet?
6En hij sprak tot haar: Omdat ik tot Naboth, den Jizreeliet, gesproken en hem gezegd heb: Geef mij uw wijngaard om geld, of, zo het u behaagt, zal ik u een wijngaard in zijn plaats geven; maar hij heeft gezegd: Ik zal u mijn wijngaard niet geven.
7Toen zeide Izebel, zijn huisvrouw, tot hem: Zoudt gij nu het koninkrijk over Israël regeren?8) Sta op, eet brood, en uw hart zij vrolijk;9) ik zal u den wijngaard van Naboth, den Jizreeliet, geven.
8Zij dan schreef brieven in den naam van Achab, en verzegelde ze met zijn signet; en zond de brieven tot de oudsten10) en tot de edelen,11) die in zijn stad waren,12) wonende met Naboth.13)
9En zij schreef in die brieven, zeggende: Roept14) een vasten uit, en zet Naboth in de hoogste plaats15) des volks;
10En zet tegenover hem twee mannen, zonen Belials,16) die tegen hem getuigen, zeggende: Gij hebt God en den koning gezegend;17) en voert hem uit,18) en stenigt hem,19) dat hij sterve.
11En de mannen zijner stad,20) die oudsten21) en die edelen, die in zijn stad woonden, deden gelijk als Izebel tot hen gezonden had;22) gelijk als geschreven was in de brieven, die zij tot hen gezonden had.
12Zij riepen een vasten uit; en zij zetten Naboth in de hoogste23) plaats des volks.
13Toen kwamen de twee mannen, zonen Belials,24) en zetten zich tegenover hem; en de mannen Belials getuigden tegen hem, tegen Naboth, voor het volk, zeggende: Naboth heeft God en den koning gezegend.25) En zij voerden hem buiten de stad, en stenigden hem met stenen, dat hij stierf.
14Daarna zonden zij tot Izebel, zeggende: Naboth is gestenigd en is dood.
15Het geschiedde nu, toen Izebel hoorde, dat Naboth gestenigd en dood was, dat Izebel tot Achab zeide: Sta op, bezit den wijngaard van Naboth, den Jizreeliet, erfelijk,26) dien hij u weigerde om geld te geven; want Naboth leeft niet, maar is dood.
16En het geschiedde, als Achab hoorde, dat Naboth dood was, dat Achab opstond, om naar den wijngaard van Naboth, den Jizreeliet, af te gaan, om dien erfelijk te bezitten.
17Doch het woord des HEEREN geschiedde tot Elia, den Thisbiet,27) zeggende:
18Maak u op, ga henen af, Achab, den koning van Israël, tegemoet, die in Samaria is;28) zie hij is in den wijngaard van Naboth, waarhenen hij afgegaan is, om dien erfelijk te bezitten.
19En gij zult tot hem spreken, zeggende: Alzo zegt de HEERE: Hebt gij doodgeslagen,29) en ook een erfelijke bezitting ingenomen? Daartoe zult gij tot hem spreken, zeggende: Alzo zegt de HEERE: In plaats dat30) de honden het bloed van Naboth gelekt hebben, zullen de honden uw bloed lekken, ja het uwe!
20En Achab zeide tot Elia: Hebt gij mij31) gevonden, o, mijn vijand? En hij zeide: Ik heb u gevonden, overmits gij uzelven verkocht hebt,32) om te doen dat kwaad is in de ogen des HEEREN.
21Zie, Ik zal kwaad over u brengen, en uw nakomelingen wegdoen; en Ik zal van Achab uitroeien, wat mannelijk is,33) mitsgaders den beslotene34) en verlatene in Israël.
22En Ik zal uw huis maken gelijk het huis van Jerobeam, den zoon van Nebat, en gelijk het huis van Baesa, den zoon van Ahia; om de terging, waarmede gij Mij getergd hebt, en dat gij Israël hebt doen zondigen.
23Verder ook over Izebel sprak de HEERE, zeggende: De honden35) zullen Izebel eten, aan den voorwal van Jizreel.
24Die van Achab36) sterft in de stad, zullen de honden eten; en die in het veld sterft, zullen de vogelen des hemels eten.
25Doch er was niemand geweest gelijk Achab, die zichzelven37) verkocht had, om te doen38) dat kwaad is in de ogen des HEEREN, dewijl Izebel, zijn huisvrouw, hem ophitste.
26En hij deed zeer gruwelijk, wandelende achter de drekgoden;39) naar alles, wat de Amorieten40) gedaan hadden, die God voor het aangezicht van de kinderen Israëls uit de bezitting verdreven had.
27Het geschiedde nu, als Achab deze woorden hoorde, dat hij zijn41) klederen42) scheurde, en een zak om zijn vlees legde,43) en vastte; hij lag ook neder44) in den zak, en ging langzaam.45)
28En het woord des HEEREN geschiedde tot Elia, den Thisbiet, zeggende:
29Hebt gij gezien, dat Achab zich vernedert voor Mijn aangezicht? Daarom dewijl hij zich vernedert voor Mijn aangezicht, zo zal Ik46) dat kwaad in zijn dagen niet brengen; in de dagen47) zijns zoons zal Ik dat kwaad over zijn huis brengen.